تحویل داروی موضعی برای سرطان

تحویل داروی موضعی برای سرطان یک رویکرد هدفمند است که دارو را مستقیماً در محل تومور متمرکز می کند و ضمن به حداقل رساندن عوارض جانبی سیستمیک ، اثربخشی آن را به حداکثر می رساند. این روش نتایج درمانی را با افزایش فراهمی زیستی دارویی در تومور و کاهش قرار گرفتن در معرض بافت های سالم بهبود می بخشد و یک راه امیدوار کننده برای درمان سرطان را ارائه می دهد. درک درمان موضعی داروهای زایمان سنتی مانند شیمی درمانی اغلب شامل داروهای سیستمیک است ، جایی که این دارو در سراسر بدن گردش می کند. در حالی که در کشتن سلولهای سرطانی مؤثر است ، این روش همچنین می تواند به بافت های سالم آسیب برساند و منجر به عوارض جانبی قابل توجهی شود. تحویل داروی موضعی برای سرطان با هدف غلبه بر این محدودیت با ارائه عوامل درمانی به طور مستقیم به ریز محیط زیست تومور. اثربخشی پیشرفته: غلظت بالاتر دارو در محل تومور منجر به بهبود کشتار سلول های سرطانی می شود. کاهش سمیت: به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض سیستمیک باعث کاهش عوارض جانبی و بهبود کیفیت زندگی بیمار می شود. عمل هدفمند: امکان تحویل داروهایی را فراهم می کند که ممکن است برای تجویز سیستمیک بسیار سمی باشد. فراهمی زیستی بهبود یافته: غلبه بر موانع تحویل دارو در ریز محیط زیست تومور تحویل داروی موضعی برای سرطانبشر این روشها می توانند به طور گسترده ای به عنوان طبقه بندی شوند: تزریق مستقیم تزریق مستقیم شامل تجویز فیزیکی داروها به تومور یا بافت اطراف آن است. این روش ساده و نسبتاً ارزان است ، و آن را برای انواع خاصی از سرطان ها ، به ویژه مواردی که به راحتی در دسترس هستند ، مناسب می کند. برای آخرین پیشرفت ها و مراقبت های دلسوزانه در درمان سرطان ، بازدید کنید موسسه تحقیقات سرطان شاندونگ بافادستگاه های قابل پیوند قابل کاشت ، مانند ویفر ، میکروچیپ و هیدروژل ، می توانند از نظر جراحی در داخل یا در نزدیکی تومور قرار بگیرند. این دستگاه ها داروها را در طی یک دوره پایدار آزاد می کنند ، و درمان مداوم و موضعی را ارائه می دهند. از تحویل های مبتنی بر کاتتر می توان برای ارائه داروها به طور مستقیم به محل تومور از طریق رگ های خونی یا مسیرهای دیگر استفاده کرد. این روش به ویژه برای درمان سرطانها در اندام هایی مانند کبد یا مغز مفید است. تحویل نانوذرات مبتنی بر نانوذرات ذرات ریز (1-100 نانومتر) هستند که می توانند با داروها بارگیری شوند و به سلولهای سرطانی هدفمند شوند. این ذرات می توانند به دلیل خاصیت منحصر به فرد و عروق نشتی بافتهای سرطانی ، به صورت انتخابی در تومورها جمع شوند. آنها می توانند بیشتر را تقویت کنند تحویل داروی موضعی برای سرطان درمان اطلاعات بیشتر در مورد نانوذرات را بخوانید. انواع سرطان تحت درمان با داروی موضعیتحویل داروی موضعی برای سرطان برای طیف گسترده ای از سرطانها مورد بررسی قرار می گیرد ، از جمله: ویفرهای قابل استفاده در مغز که حاوی داروهای شیمی درمانی هستند ، نوید در درمان گلیوبلاستوما ، نوعی تومور مغزی را نشان داده اند. به عنوان مثال ، ویفرهای گلیادل ، حاوی كاموستین ، پس از برداشتن تومور به طور مستقیم وارد حفره مغز می شوند. شیمیایی آمبولیزاسیون سرطان سرطان (TACE) روشی است كه داروهای شیمی درمانی را مستقیماً از طریق شریان کبدی به تومور کبد تحویل می دهد. این روش معمولاً برای درمان سرطان سلولهای کبدی (HCC) استفاده می شود. ترمز درمانی پروستات شامل کاشت دانه های رادیواکتیو به غده پروستات برای ارائه پرتودرمانی موضعی است. این رویکرد در معالجه سرطان پروستات در مراحل اولیه مؤثر است. Cancerresearchers در حال توسعه سیستم های زایمان مبتنی بر نانوذرات برای هدف قرار دادن سلولهای سرطانی پستان و ارائه داروهای شیمی درمانی مستقیماً به محل تومور ، به حداقل رساندن سمیت سیستمیک و آزمایشات بالینی موردی است که پتانسیل نشان داده است تحویل داروی موضعی برای سرطانبشر در اینجا چند نمونه قابل توجه وجود دارد: ویفرهای گلیادل برای آزمایشات گلیوبلاستومکینیکی نشان داده اند که ویفرهای گلیادل می توانند میزان بقا را در بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما تازه تشخیص داده شده یا مکرر بهبود بخشند. مطالعه ای که در * مجله آنکولوژی بالینی منتشر شده است * نشان از سود متوسط ​​بقاء چندین ماه در مقایسه با دارونما دارد. فاصله برای کارسینوماتیس سلولهای کبدی برای بهبود میزان بقا و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به HCC غیرقابل توصیف نشان داده شده است. یک متاآنالیز از مطالعات متعدد نشان داد که TACE خطر مرگ را در مقایسه با مراقبت های حمایتی به تنهایی کاهش می دهد. در تحویل داروی موضعی برای سرطان پیشرفت های بسیار خوبی را نشان می دهد. نانوذرات در کارآزمایی های بالینی بالینی در حال ارزیابی استفاده از سیستم های دارویی مبتنی بر نانوذرات برای انواع مختلف سرطان هستند. به عنوان مثال ، یک کارآزمایی بالینی در حال بررسی استفاده از دوکسوروبیسین لیپوزومی (DOXIL) برای درمان سرطان تخمدان است. تحویل داروی موضعی برای سرطان به سرعت در حال تحول است. تحقیقات مداوم بر توسعه روشهای تحویل جدید و بهبود یافته متمرکز شده است ، از جمله: سیستم های تحویل داروهای هوشمند SystemsSmart برای انتشار داروها در پاسخ به محرک های خاص مانند pH ، دما یا فعالیت آنزیم طراحی شده اند. این سیستم ها می توانند تحویل داروی حتی هدفمند و کنترل شده تری را ارائه دهند. ترکیبات درمانی ترکیبی از تحویل داروی موضعی با ایمونوتراپی یک منطقه جالب از تحقیقات است. محققان امیدوارند که با ارائه عوامل تحریک کننده ایمنی به طور مستقیم به ریز محیط زیست تومور ، اثربخشی ایمونوتراپی را تقویت کنند. راهکارهای تحویل دارویی دارویی به خصوصیات تومور بیمار ، یکی دیگر از موارد مهم است. این رویکرد شخصی می تواند منجر به درمان موثرتر و کمتر سمی سرطان شود. موسسه تحقیقات سرطان شاندونگ بافاف بر برنامه های درمانی شخصی سازی شده بر اساس تحقیقات برقی تأکید می کند. Learn more about our commitment to cancer research.Comparison of Localized Drug Delivery Methods Method Advantages Disadvantages Examples Direct Injection Simple, inexpensive Limited to accessible tumors, short duration Injection of chemotherapy into a skin lesion Implantable Devices Sustained release, localized action Requires surgery, risk of infection Gliadel wafers for glioblastoma Catheter-Based Delivery Precise targeting, can reach deep tissues Invasive, risk of complications TACE برای زایمان هدفمند نانوذرات سرطان کبد ، مجتمع فراهمی زیستی بهبود یافته ، سمیت بالقوه لیپوزومی دوکسوروبیسین (DOXIL) برای نتیجه گیری سرطان تخمدانتحویل داروی موضعی برای سرطان یک رویکرد امیدوار کننده برای بهبود نتایج درمان سرطان ارائه می دهد. با تمرکز داروها در محل تومور و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض سیستمیک ، این روش پتانسیل تقویت اثربخشی ، کاهش سمیت و بهبود کیفیت زندگی بیمار را دارد. با پیشرفت تحقیقات ، می توانیم انتظار داشته باشیم که شاهد استراتژی های نوآوری و مؤثرتر تحویل داروی موضعی بیشتر ظاهر شود و در نهایت منجر به نتایج بهتری برای بیماران سرطانی شود.سلب مسئولیت: این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی است و نباید مشاوره پزشکی در نظر گرفته شود. برای هرگونه نگرانی در مورد سلامتی یا قبل از تصمیم گیری در رابطه با برنامه درمانی خود ، با یک متخصص بهداشت و درمان واجد شرایط مشورت کنید.منابع:موسسه ملی سرطانتحقیقات سرطان انگلیس*مجله آنکولوژی بالینی*