گزینه های درمان سرطان ریه توسط گزینه های رژیم غذایی برای سرطان ریه بسته به مرحله بیماری متفاوت است. این راهنمای جامع درمان های موجود در هر مرحله را تشریح می کند و اطلاعات مهمی را برای درک گزینه های شما و تصمیم گیری آگاهانه ارائه می دهد.
درک مراحل سرطان ریه
مرحله بندی سرطان ریه برای تعیین مناسب بسیار مهم است
گزینه های درمان سرطان ریه بر اساس مرحلهبشر سیستم مرحله بندی از اعداد (I ، II ، IIIA ، IIIB ، IV) و حروف (A ، B) برای توصیف میزان سرطان ، با در نظر گرفتن اندازه تومور ، درگیری گره های لنفاوی و متاستاز (پخش شده به اندام های دوردست) استفاده می کند.
مرحله اول سرطان ریه
مرحله اول سرطان ریه به طور معمول در ریه بومی سازی می شود. گزینه های درمانی برای این مرحله اغلب شامل موارد زیر است:
عمل جراحی: برداشتن جراحی تومور درمان اولیه است ، به طور بالقوه شامل لوبکتومی (برداشتن یک لوب ریه) یا پنومونکتومی (حذف کل ریه). تصمیم در مورد میزان عمل جراحی به عوامل مختلفی از جمله اندازه و محل تومور بستگی دارد. به عنوان مثال ، یک تومور کوچکتر فقط ممکن است نیاز به برداشتن گوه (حذف یک بخش کوچک از بافت ریه) داشته باشد. پس از عمل ، روشهای درمانی کمکی به طور معمول برای بهبود شانس بهبودی طولانی مدت به کار می روند.
پرتودرمانی بدن استریوتاکتیک (SBRT): این پرتودرمانی بسیار هدفمند ، دوزهای زیادی از تابش را به تومور با حداقل تأثیر بر بافتهای سالم اطراف می بخشد. این اغلب گزینه ای برای بیمارانی است که نامزد جراحی نیستند.
مرحله دوم سرطان ریه
مرحله دوم سرطان ریه نشانگر تومور بزرگتر یا درگیری غدد لنفاوی مجاور است. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
عمل جراحی: مشابه مرحله اول ، عمل جراحی اغلب با هدف از بین بردن کامل تومور انجام می شود. رویکرد جراحی خاص به اندازه و مکان تومور بستگی دارد. گزینه های جراحی ممکن است از لوبکتومی تا پنومونکتومی باشد.
شیمی درمانی: شیمی درمانی ممکن است قبل از جراحی (neadjuvant) یا بعد از (کمکی) برای بهبود نتایج درمانی استفاده شود.
پرتو درمانی: پرتودرمانی ، از جمله SBRT یا پرتودرمانی پرتوی خارجی معمولی ، ممکن است به تنهایی یا همراه با جراحی و/یا شیمی درمانی استفاده شود.
مرحله دوم سرطان ریه
در مرحله IIIA ، سرطان به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته یا تومورهای بیشتری دارد. درمانها شامل:
جراحی (در صورت امکان): برداشتن جراحی ممکن است گزینه ای برای برخی از بیماران باشد ، به دنبال آن شیمی درمانی کمکی و/یا پرتودرمانی.
شیمی درمانی: شیمی درمانی به طور معمول سنگ بنای درمان است که اغلب با پرتودرمانی همراه است.
پرتو درمانی: شیمی درمانی همزمان (شیمی درمانی و پرتودرمانی به طور همزمان) یک روش متداول برای سرطان ریه مرحله IIIA است.
مرحله IIIB سرطان ریه
مرحله IIIB شامل درگیری گسترده گره های لنفاوی و/یا تومورهای بزرگتر است. درمان معمولاً روی:
شیمی درمانی: شیمی درمانی درمان اصلی این مرحله است که اغلب با پرتودرمانی همراه است.
پرتو درمانی: درمان شیمی درمانی همزمان اغلب استفاده می شود.
هدفمند درمانی: برای بیماران با جهش ژنتیکی خاص در سلولهای تومور خود ، ممکن است علاوه بر سایر روشهای درمانی ، روشهای درمانی هدفمند نیز در نظر گرفته شود.
مرحله چهارم سرطان ریه
سرطان ریه مرحله چهارم نشان می دهد که این سرطان به اندامهای دوردست متاستاز شده است. هدف از این درمان ، مدیریت بیماری و بهبود کیفیت زندگی است. گزینه ها شامل:
شیمی درمانی: شیمی درمانی سیستمیک یک روش اصلی است که اغلب با سایر درمانها همراه است.
هدفمند درمانی: روشهای درمانی هدفمند اغلب برای بیماران با جهش ژنتیکی خاص مورد استفاده قرار می گیرد ، با هدف مهار رشد سلولهای سرطانی.
ایمونوتراپی: ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن بدن کمک می کند تا با سلولهای سرطانی مبارزه کند. در برخی از بیماران مبتلا به سرطان ریه مرحله IV موفقیت قابل توجهی نشان داده است.
پرتو درمانی: پرتودرمانی ممکن است برای درمان مناطق خاص متاستاز برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی مورد استفاده قرار گیرد. مراقبت تسکینی برای پرداختن به علائم و اطمینان از راحتی بیمار بسیار مهم است.
انتخاب درمان مناسب
بهترین
گزینه های درمان سرطان ریه بر اساس مرحله بستگی به عوامل مختلفی از جمله سلامت کلی بیمار ، مرحله و نوع سرطان ریه و ترجیحات شخصی دارد. برای تهیه یک برنامه درمانی شخصی ، یک بحث جامع با آنکولوژیست بسیار مهم است. به یاد داشته باشید ، چندین روش درمانی را می توان در ترکیب استفاده کرد. موسسه تحقیقات سرطان شاندونگ بافا
https://www.baofahociation.com/ طیف گسترده ای از تخصص را در این زمینه ارائه می دهد.
نکته مهم:
این اطلاعات برای دانش عمومی است و مشاوره پزشکی را تشکیل نمی دهد. همیشه برای تشخیص و درمان سرطان ریه با یک متخصص بهداشت و درمان واجد شرایط مشورت کنید. برنامه های درمانی فردی باید متناسب با وضعیت منحصر به فرد هر بیمار تنظیم شود.